» امروز همان فرداایست که دیروز منتظرش بودید .

سلام

این وبلاگ یک وبلاگ شخصی است که در زمینه کامپیوتر و اینترنت فعال شده.

امیدواریم که از حضور در این وبلاگ لذت ببرید.

با نظرات خود ما را در ادامه راه یاری کنید

وبکا آماده تبادل لینک با تمام وبلاگ ها می باشد:

برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان وبلاگ تخصصی کامپیوتر و اینترنت و آدرس pc4u.loxtarin.com لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.

با تشکر

ساخت کلید میانبر برای Safely Remove Hardware

با گسترش هر چه بیشتر انواع حافظه های جانبی که از طریق درگاه USB به کامپیوتر وصل می شوند و کاهش قیمت این نوع حافظه ها و مزایای بسیار زیادی دیگر از جمله اندازه کوچک و قابل حمل بودن آنها و عدم حساسیت به ضربه و سرعت بالای انتقال اطلاعات ، امروزه استفاده از این نوع حافظه ها بسیار متداول شده است.

اما به نظر می رسد که هنوز خیلی از افراد به چگونگی استفاده صحیح از این وسیله توجهی نمی کنند .

هنگامی که شما در ویندوز یک سخت افزار را از طریق درگاه USB به سیستم خود وصل می کنید آیکون کوچکی در کنار ساعت (System tray) شما به چشم می خورد که شما را از قطعاتی که از طریق این درگاه به کامپیوتر خود وصل کرده اید ، مطلع می سازد و در صورت نیاز قادرید تا آنها را متوقف سازید که به این عملSafely Remove گفته می شود .

همیشه هنگامی که قصد جداسازی سخت افزاری که از طریق USB به کامپیوتر متصل شده است را دارید می بایست حتما قبل از جدا سازی آن را متوقف سازید . در غیر این صورت این کار می تواند صدمات جبران ناپذیری به سخت افزار شما و یا اطلاعات حاوی آن وارد کند .

شاید یکی از دلایل عدم استفاده کاربران از Safely Remove Hardware در ویندوز ، تنبلی باشد ! چرا که برای طی کردن این کار می‌بایست چندین مرحله را انجام دهید و چند کلیک رو با ماوس انجام دهید .

کاش ویندوز برای قابلیت Safely Remove Hardware یک کلید میانبر (Shortcut) تعریف می‌کرد .

خوب پس بیایید خودمان دست به کار بشیم و یک کلید میانبر برای عمل Safely Remove Hardware تهیه کنیم …

برای شروع بر روی دسکتاپ خود کلیک راست کنید وگزینه Shortcut را از سربرگ New انتخاب کنید :

حالا در کادر موجود عبارت زیر را بنویسید :

RunDll32.exe shell32.dll,Control_RunDLL HotPlug.dll

سپس بر روی گزینه Next کلیک کنید و در پنجره‌ی بعدی ، یک نام دلخواه را برای Shortcut خود انتخاب کنید . (مثلا:  Safely Remove Hardware)

خوب حالا باید یک میانبر بر روی دسکتاپ خود داشته باشید که با اجرای آن عمل Safely Remove Hardware انجام می‌شود .

اگر می‌خواهید یک آیکون خاص هم برای میانبرتان درست کنید کافی است بر روی میانبر ساخته شده کلیک راست کرده و گزینه Properties را انتخاب کنید و سپس از سربرگ Shortcut بر روی دکمه‌ی Change Icon کلیک کنید و یک آیکون دلخواه را از هارددیسک خود انتخاب کنید و یا با تایپ عبارت %windir%\system32\HotPlug.dll در کادر Browse و فشردن کلید Enter  ، آیکون مرتبط را انتخاب کنید .

خوب قرار بود ما یک کلید میانبر داشته باشیم نه یک آیکون میانبر! پس حالا بیایید برای میانبری که ساختیم یک کلید میانبر در صفحه کلید هم انتخاب کنیم .

برای این کار در همان پنجره‌ی Properties مربوط به میانبری که ساخته‌اید در جلوی عبارت Shortcut Key یک کلیک کرده و سپس در صفحه کلید یک کلید میانبر دلخواه را فشار دهید (مثلا من Ctrl+F12 را برای این کار انتخاب کردم) سپس بر روی دکمه‌ی OK کلیک کنید تا تغییرات اعمال شود .

خوب حالا کار تمومه … به همین راحتی و بدون استفاده از هیچ نرم‌افزاری یک کلید میانبر سریع و دلخواه برای انجام عملیات Safely Remove Hardwareساخته‌اید .

زین پس تنها کافی است کلید میانبر تعریف شده را فشار دهید تا بلافاصله پنجره‌ی مربوط به عملیات Safely Remove Hardware  باز شود .

منبع: سايت شاهوار

Google Secret - رازهای گوگل

حتما می پرسید چه طور رازی ؟

خوب کافی است وارد صفحه اصلی گوگل شوید .

سپس در کادر جستجو نام Google را به صورت معکوس بنویسید (یعنی تایپ کنید: elgoog ) و سپس بر روی دکمه I’m Feeling Lucky کلیک کنید .

چه می بینید ؟

با ما همراه باشید تا در ادامه‌ی مطلب رازهای بیشتری را با هم تجربه کنیم …

برای تجربه رازهای دیگر گوگل می تونید عباراتی که در ادامه متن ذکر شده است را در کادر جستجوی گوگل وارد کرده و سپس همانند مثال بالا بر روی کلید I’m Feeling Lucky کلیک کنید تا نتیجه نهایی را مشاهده کنید .

Google linux ترکیب لوگوی گوگل با لوگوی لینوکس

Google Windows ترکیب لوگوی گوگل با wallpaper پیش فرض ویندوز ایکس پی

Google BSD ترکیب لوگوی گوگل با لوگوی سیستم عامل یونیکس

Google gizoogle مترجم آنلاین صفحات وب !

Googoth مشاهده گوگل وحشی !

Easter Google عید پاک در گوگل !

Google my way ساخت یک موتور جستجو با استفاده از امکانات گوگل با نام شما که شبیه لوگوی گوگل خواهد بود !

Google cheese مشاهده کره ماه در گوگل (کافی است در این صفحه Zoom‌ کنید تا به تصویر پنیر برسید ! )

Google 133t مشاهده گوگل به زبان هکرها !

Google moms صفحه مخصوص اکرام مادران توسط گوگل !

Google heart page مشاهده صفحه عاشقانه گوگل !

Google holiday مشاهده تمامی لوگوهای ساخته شده گوگل تا به امروز !

اگر بخواهید دیسک را با استفاده Disk Managment ویندوز پارتیشن کنید حالت های مختلفی برای یک پارتیشن و دیسک وجود دارد .
این حالات مختلف را در ادامه برایتان توضیح می دهم:

انواع دیسک : دیسک ممکن است Basic یا Dynamic باشد
انواع پارتیشن
1 - در دیسک های Basic
> Primary Partition
> Extended Partition
> Logical Drive
2 - در دیسک های Dynamic
> Simple volume
> Spanned volume
> Striped volume (RAID-0)
> Mirrored volume (RAID-1)
> RAID-5 volume


تفاوت دیسکها
Basic
دیسک ساده ای که می تواند در خود تا 4 پارتیشن Primary یا Extended نگه دارد
اگر سیستم عامل بخواهد بر روی این دیسک نصب نصب شود در دیسک باید دارای یک پارتیشن Primary باشد
این پارتیشن Primary فعال یا Active است
Dynamic
دیسک های پویا که امکانات بیشتری برای پارتیشن ها قرار داده همچنین در این دیسک ها بجای کلمه Partition از volume یا حجم استفاده می شود
این دیسک برای پارتیشن بندی پویا و یا قرار دادن اطلاعات بر روی بیش از یک دیسک استفاده می شود (سیستم های RAID )

تفاوت پارتیشن ها
هر دیسک حداکثر می تواند چهار پارتیشن Primary داشته باشد
هر پارتیشن Primary یک درایو مانند C میتواند باشد
اما اگر بخواهیم بر روی یک دیسک بیش از چهار پارتیشن قرار دهیم باید آنها را در پارتیشن Extended قرار دهیم
میتوانیم بجای پارتیشن Primary آنها را از نوع Extended تعریف کنیم
پارتیشن Extended می تواند در درون خود یک یا چند پارتیشن قرار دهد که به هر از این پارتیشن ها یک پارتیشن Logical گفته می شود (پارتیشن منطقی) .
به این صورت می توان در یک دیسک بیش از 4 پارتیشن داشته باشیم
بعنوان مثال یک هارد را اگر بخواهیم بصورات زیر پارتیشن بندی کنیم
C = 15GB
D = 20GB
E = 10GB
F = 15GB
G = 10GB
در اینصورت تعداد پارتیشن ها 5 تا هستند بنابراین باید تعدادی از آنها را بصورت Logical بر روی پارتیشن Extended قرار دهیم
مثلا یک پارتیشن Primary برای درایو C با سایز 15 GB
و یک پارتیشن Extended با حجم 45GB برای نگه داری 4 پارتیشن Logical به نام های D E F G
همچنین این دیسک را به صورت زیر پارتیشن بندی کرد
سه پارتیشن Primary برای درایو C D E
یک پارتیشن Extended برای نگه داری دو پارتیشن Logical به نام های F G

نکته : مجموع تعداد پارتیشن های Primary و Extended در یک دیسک Basic حداکثر 4 عدد است

پارتیشن Active :
در هر دیسک یک پارتیشن Active می تواند باشد که سیستم عامل کامپیوتر بر روی این پارتیشن قرار داده می شود. این پارتیشن از نوع Primary است .

تفاوت Volume ها ( در دیسک dynamic )

simple volume
یک پارتیشن ساده در یسک پویا . این پارتیشن می تواند شامل یک ناحیه از دیسک باشد . همچنین اگر دیسک دارای فضای خالی باشد می توان آنرا براحتی به ادامه این پارتیشن اضافه کرد و فضای پارتیشن را گسترش داد

spanned volume
اگر یک Simple Partition را با فضای خالی دیسک دیگری گسترش دهیم در این صورت یک پارتیشن بر روی دو دیسک خواهد بود به این پارتیشن Spanned گفته می شود
این یک برتری دیسک پویا نسبت به دیسک Basic است . فرض کنید شما یک پارتیشن 60 گیگابایتی احتیاج دارید اما دو هارد 40 گیگابایتی دارید. اگر این دو دیسک پویا باشند براحتی می توان 40 گیگابایت از یک دیسک را با 20 گیگابایت از دیسک دیگر بصورت یک پارتیشن Spanned با حجم 60 گیگابایت درست کرد که این امکان در یک دیسک Basic وجود ندارد .

striped volume
پارتیشنی که فضای آن بر روی دو یا چند دیسک پخش شده و وقتی داده ای بر روی این دیسک قرار می دهید داده بصورت یکنواخت بر روی چند دیسک پخش می سود که باعث بالا رفتن سرعت ذخیره و بازیابی اطلاعات می شود به این سیستم همچنین RAID - 0 میگویند

mirrored volume
در این حالت پارتیشن بر روی دو دیسک قرار می گیرد به این صورت اگر داده ای را بر روی دیسک قرار دهید همزمان یک کپی از داده بر روی دیسک دوم قرار داده می شود . در اینصورت اگر یکی از دیسک ها خراب شود براحتی می توان اطلاعات را از دیسک دوم برداشت . به این سیستم RAID - 1 می گویند

RAID-5 volume
در این حالت داده ها بر روی سه یا تعداد بیشتر تقسیم و نوشته می شوند همچنین یک قسمت داده برای بازسازی اطلاعات در صورت خراب شدن در دیسک ها قرار میگیرد

در دیسک های پویا system volume وجود دارد که اطلاعات سیستم و فایل های توضیح سخت افزار که مورد نیاز برای اجرا سیستم عامل است را در خود دارد و Boot Volume که برای راه اندازی سیستم عامل است و سیستم عامل بر روی آن نصب می شود

نحوه ی تبدیل یک دیسک Basic به Dynamic
برای اینکاه وارد مسیر زیر شوید
Control Panel > Administrator Tools > Computer Management
پس از باز شدن پنجره از سمت چپ Disk Managment را انتخاب کنید
بر روی دیسک (بعنوان مثال Disk 0) کلیک راست کرده گزینه Convert To Dynamic Disk... را انتخاب کرده دتا پنجره باز می شود که در آن دیسک مورد نظر تیک خورده گزینه Ok و Convert را انتخاب کرده تا دیسک به Dynamic تبدیل شود

در این حالت رنگ پارتیشن ها از آبی (پارتیشن Primary یا Logical ) به رنگ قهوه ای که معرف پارتیشن Simple است تبدیل می شود .

بهترین حالت Safe Mode

برای رفع بسیاری از مشکلات کامپیوترتان می توانید پیش از بالا آمدن ویندوز، حالت Safe Mode را انتخاب کنید و تغییر دلخواهتان را در محیطی...
برای رفع بسیاری از مشکلات کامپیوترتان می توانید پیش از بالا آمدن ویندوز، حالت Safe Mode را انتخاب کنید و تغییر دلخواهتان را در محیطی امن اعمال نمایید.

(عبارت Safe Mode را شاید بتوان حالت امن ترجمه کرد، اما در این کارگاه ترجیح داده ایم که عبارت اصلی اش را به کار ببریم و ترجمه نکنیم.) گاهی اوقات پیش می آید که مشکلات کامپیوتر باعث از کار افتادن دایمی ویندوز چه بسا بالا نیامدن آن می شود. آن چه در این شرایط اهمیت دارد، این است که به جای این که بترسید یا نگران شوید، خاطر جمع باشید که چیزی از اطلاعات تان از بین نرفته است و می توانید دوباره به آنها دسترسی بیابید. اشکال هایی که در رجیستری و یا فایل های حساس ویندوز به وجود می آیند، ممکن است باعث بروز مشکلاتی جدی در کارکرد ویندوز شوند. چنین مشکلاتی را شاید نتوان در محیط عادی ویندوز رفع کرد.

به عنوان مثال اگرچند برنامه جدید را روی کامپیوترتان نصب کنید و پس از آن ویندوز بالا نیاید، کاری که باید انجام شود، Uninstall کردن آن برنامه هاست؛ اما اگر نتوانید وارد محیط ویندوز شویم، چگونه می خواهیم آن برنامه ها را Uninstall کنیم؟ در چنین شرایطی است که هم در ویندوز XP و هم در ویندوز ویستا، حالت Safe Mode به داد کاربر می رسد و مشکل او را حل می کند. برای این که با روش کار آن آشنا شوید، به سراغ گام های زیر بروید.

▪ گام 1

چندین روش برای وارد شدن به حالت Safe Mode وجود دارد، اما نخستین روش از همه ساده تر است. کامپیوترتان را روشن کنید (اگر روشن است، آن را Restart نمایید) و در همان ابتدا، پیش از این که لوگوی ویندوز نمایان شود، کلید F8 را فشار دهید. این کار باعث می شود که فهرستی از حالت های مختلف بالا آمدن کامپیوتر به نمایش درآید. وقتی این فهرست ظاهر شد، می توانید با استفاده از کلیدهای بالا و پایین روی صفحه کلید، گزینه ی Safe Mode را انتخاب کنید و سپس کلید Enter را فشار دهید. توجه کنید که عبارت Safe Mode ممکن است در بیش از یکی از گزینه ها به کار رفته باشد، اما معمولاً با آن گزینه ها کاری نداریم. یکی از این گزینه ها، Safe Mode With Networking است که برای کار کردن در شبکه و دسترسی داشتن به اینترنت به کار می رود. مثلاً اگر لازم است که برنامه ای را از اینترنت دانلود کنید و یا آن را ارتقا دهید، می توانید این گزینه را انتخاب نمایید.

▪ گام 2

اگر فشاردادن کلید F8 باعث وارد شدن به حالت Safe Mode نشده، می توانید روش دیگری را برای ورود به این حالت به کار ببریدو در ویندوز XP، دکمه ی Start را بزنید و در فهرست موجود، گزینه ی Run را کلیک کنید. در پنجره ی کوچکی که باز می شود، بنویسید msconfig و کلید Enter را فشار دهید. با این کار، پنجره ی پیکربندی سیستم باز می شود. در این پنجره وارد زبانه ی BOOT.INI شوید و مربع کنار گزینه ی SAFEBOOT /را علامت بزنید. سپس دکمه OK و بعد، Restart را نیز کلیک کنید. پس از این که مشکل را حل کردید و دیگر نیازی به ورود به حالت Safe Mode نداشتید، پنجره ی پیکربندی سیستم را یک بار دیگر باز کنید و علامت کنار گزینه ی SAFEBOOT /را بردارید.

▪ گام 3

برای انجام دادن همین روش در ویندوز ویستا، کلید ویندوز را روی صفحه کلید فشار دهید و نگه دارید، سپس کلید R را بزنید و بعد، عبارت msconfig را وارد نمایید، کلید Enter را بزنید و دکمه ی Continue را کلیک کنید. با این کار، پنجره ی پیکربندی سیستم باز می شود. در این پنجره وارد زبانه ی Boot شوید و مربع کنار گزینه ی Safe boot را علامت بزنید. سپس دکمه ok و پس از آن Restart را کلیک کنید. درست مانند شرایطی که برای ویندوز XP گفتیم. علامت این گزینه را نیز باید پس از پایان کار بردارید.

▪ گام 4

هنگامی که ویندوز در حالت Safe Mode باز می شود، برنامه هایی که آماده شده اند تا به هنگام شروع ویندوز به طور خودکار اجرا شوند، از کار می افتند و تعداد برنامه های راه انداز (درایور) نیز به حداقل ممکن می رسد. اما برخلاف تصور، بازشدن ویندوز در حالت Safe Mode مدت بیشتری نسبت به حالت عادی آن طول می کشد. وقتی میز تحریر ویندوز در این حالت ظاهر می شود، شاید دلتان بگیرد! دیگر از عکس جذابی که برای پس زمینه ی میز تحریر انتخاب کرده بودید خبری نیست و دقت صفحه نمایش هم پایین تر از قبل خواهد بود. در هر یک از چهار کنج صفحه نیز عبارت Safe Mode به نمایش در می آید. کاربران ویندوز XP باید با اعتبار جدید Administrator وارد شوند، اما اعتبارهای کاربری در ویندوز ویستا تغییری نخواهند کرد.

▪ گام 5

یکی از کاربردهای حالت Safe Mode، این است که می توانیم در آن، برنامه های راه اندازی را که مشکلی ایجاد کرده اند Uninstall کنیم. برای بازگشت به نسخه ی قدیمی تر برنامه ای راه انداز، روی آیکن My Computer در ویندوز XP (یا آیکون Computer در ویندوز ویستا) کلیک راست بزنید و گزینه ی properties را کلیک کنید. در ویندوز xp، این کار باعث بازشدن پنجره ای می شود که در آن می توانید وارد زبانه ی Hardware شودی و دکمه ی Device Manager را کلیک کنید در ویندوز ویستا، گزینه ی Device Manager در سمت چپ صفحه ظاهر می شود.

▪ گام 6

فهرستی از سخت افزارهای موجود در کامپیوترتان به نمایش درخواهد آمد. در این فهرست، سخت افزاری را که مشکلی ایجاد کرده است انتخاب کنید، روی آن کلیک راست بزنید و گزینه ی properties را کلیک نمایید. در پنجره ای که باز می شود، وارد زبانه ی Driver شوید و دکمه ی Roll Back Driver را بزنید. مراحل را ادامه دهید تا برنامه ی راه انداز سابق برای آن سخت افزارتان دوباره احیا شود. حالا با این تغییر، ببینید که آیا ویندوز می تواند به صورت عادی آغاز به کار کند یا نه. کار دیگری که می توانید انجام دهید، این است که دکمه ی Uninstall را بزنید تا برنامه ی راه انداز مربوط به آن سخت افزار به طورکلی از روی کامپیوترتان برداشته شود تا هنگامی که ویندوز مجدداً شروع به کار می کند، بتواند به دنبال برنامه ی مناسب آن بگردد.

▪ گام 7

حالت Safe Mode برای راه انداختن برنامه های ضدویروس و ضدجاسوس هم بسیار مناسب است. برخی از آلودگی های ویروسی، مانع از اجرای برنامه های ضدویروس می شوند و از آن جایی که این آلودگی ها معمولاً در همان آغاز ویندوز، خودشان را به کامپیوتر تحمیل می کنند، اجازه ی نصب یا راه اندازی هیچ برنامه امنیتی را به کاربر نمی دهند. بنابراین بسیار مناسب است که در حالت Safe Mode وارد ویندوز شوید و برنامه ی ضدویروس خود را راه بیندازید تا تمام کامپیوتر را جست و جو و پاک سازی کند. به این ترتیب، بدون این که به آن ویروس مزاحم اجازه ی خودنمایی دهید، آن را غافلگیر می کنید و از بین می برید. اگر گزینه ی Safe Mode with Networking را در هنگام آغاز به کار کامپیوتر انتخاب کرده باشید، می توانید با وصل شدن به اینترنت، برنامه ی ضدویروس خود را به روز کنید و یا برنامه ی مناسبی را برای از بین بردن ویروس مشخصی دانلود کنید.

▪ گام 8

برخی از برنامه هایی که روی کامپیوتر نصب می شوند، به هیچ وجه حاضر به Uninstall شدن نیستند. این برنامه ها نه آیکونی برای این کار دارند و نه به ویندوز اجازه ی چنین کاری را می دهند. در چنین شرایطی نیز ورود به حالت Safe Mode می تواند بسیار مفید باشد. پس از ورود به حالت Safe Mode، در ویندوز XP به کنترل پانل بروید و روی آیکن Add or Remove Programs کلیک دوبل بزنید. سپس برنامه ی مورد نظر را از فهرست موجود انتخاب و دکمه ی Remove را Change/Remove را کلیک کنید. پس از تأیید، برنامه حذف خواهد شد. در ویندوز ویستا، ابتدا به کنترل پانل بروید و سپس بخش Programs and Features را باز کنید (اگر از نمای کلاسیک کنترل پانل استفاده نمی کنید، ابتدا باید به بخش Programs بروید و سپس بخش گفته شده را در آن انتخاب کنید). برنامه را از فهرست انتخاب نمایید و دکمه ی Uninstall را بزنید. گاهی اوقات، برخی از فایل ها هم به هیچ وجه حاضر به پاک شدن نیستند (حتی پس از شروع مجدد ویندوز). در چنین شرایطی نیز استفاده از حالت Safe Mode می تواند مؤثر باشد.
www rasekhoon net

با GPRS ایرانسل به اینترنت متصل شوید

ورود اپراتور ایرانسل به کشور موجب شد تا یکی از سرویس های رایج دنیا که همان GPRS است، در کشور نیز ظهور و بروز پیدا کند.

به گزارش آژانس خبری تلفن همراه (همنا)، با ورود GPRS ، این امکان فراهم شده است که بتوان از روی تلفن همراه و رایانه های شخصی امکان اتصال به اینترنت را در هر زمان و مکان در اختیار داشت.

بر همین اساس آی تی لاین در گزارشی نحوه اتصال به اینترنت از رایانه با استفاده از GPRS را تشریح کرده و آورده است:

کار با آن به راحتی کار با کامپیوتر شخصی نیست و محدودیت های خاص خودش را دارد.

برای نحوه اتصال کامپیوتر شخصی به اینترنت از طریق GPRS ابتدا می‌بایست از طریق نرم افزار موجود در pc suite یا از طریق connection wizard ویندوز اتصال ایجاد کنید.

از آنجایی که اتصال به روش دوم ساده تر و برای تمامی گوشی‌ها قابل استفاده است، روش اتصال با GPRS از طریق connection wizard توضیح داده می‌شود.

قبل از شروع به کار ابتدا مطمئن شوید که تنظیمات GPRS بر روی گوشی شما به درستی انجام گرفته است یعنی اینکه می‌توانید از طریق موبایل خود به اینترنت متصل شوید که برای این کار می‌توانید تنظیمات GPRS ایرانسل را از سایت این شرکت به نشانی www.irancell.ir/layer2/?id=73 دریافت کنید.
mobile

برای شروع، نرم افزار مربوط به گوشی خود را از درون CD بر روی کامپیوتر خود نصب کنید سپس از طریق کابل USB با بلوتوث گوشی را به کامپیوتر متصل کرده و کمی صبر کنید تا مشخصات و تجهیزات گوشی شما بطور کامل توسط کامپیوتر شناخته شود و پیغام found new hardware , your new hardware is installed and ready to use در taskbar ظاهر شود.

اکنون از طریق new connection wizard یک اتصال dialup درست کنید و پس از گذراندن سه مرحله نخست به قسمتی می‌رسید که باید مودم گوشی را انتخاب کنید. سپس گزینه مودم گوشی را انتخاب کرده و مراحل کار را ادامه می‌دهیم.

پس از انتخاب نام کانکشن، باید شماره #8***99* را به جای شماره تلفن ISP در کادر مربوطه وارد کنید و در مرحله بعد کادرهای مربوط به username و password را خالی بگذارید و مراحل ساخت کانکشن را به پایان ببرید.

اکنون کار تمام است و تنها کاری که باید بکنید اینکه که مثل همیشه دکمه dial را فشار دهید. مطمئنا برای ورود به دنیای اینترنت شما را زیاد منتظر نمی‌گذارد.

گردآوری : پایگاه اینترنتی پرشین وی

چگونگي فعال کردن GPRS ( اینترنت موبایل )

اينترنت موبايل يا GPRS مي تواند جايگزين دسترسي به اينترنت خانگي در حد و اندازه "دايل آپ" باشد که امکان مرور وب را ممکن مي سازد اما استفاده از اين سرويس نيازمند تنظيمات و فعال سازي است که کاربران به دليل عدم آشنايي کمتر از اينترنت موبايل استفاده مي کنند.

GPRS در واقع روشي نوين براي ارسال داده ها از طريق تلفن همراه است و استفاده از اينترنت را در هر زمان و مکان و به صورت 24 ساعته از طريق لپ تاپ با در اختيار داشتن ديتا کارت، رايانه دستي (PDA) يا مرورگر WAP روي گوشي موبايل مشترک فعال مي کند و کاربر مي تواند حتي در هنگام حرکت و رفت و آمد به شبکه جهاني اينترنت متصل شود.

هم اکنون سرويس GPRS موبايل توسط اپراتورهاي همراه اول و ايرانسل به مشترکان عرضه مي شود اما بررسي ها نشان مي دهد که اين سرويس به دلايل مختلف آنطور که بايد از سوي مشترکان به کار گرفته نمي شود.

يکي از دلايل اين عدم استفاده مربوط به آگاهي نداشتن از نحوه فعالسازي اين سرويس است که اطلاع يافتن از آن مي تواند امکان جستجو در وب را به صورت آنلاين و حتي در برخي مواقع سريعتر از اينترنت خانگي دايل آپ براي مشترکان فراهم مي کند.

GPRS به جاي استفاده از يک شماره تلفن براي اتصال به اينترنت از يک (APN (Access Point Node استفاده مي کند که بايد در گوشي مشترک تنظيم شود.

از ديگر مزاياي اينترنت موبايل مي توان به اتصال دائمي به اينترنت اشاره کرد که کاربر صرفاً براي ارسال و دريافت اطلاعات هزينه مي پردازد و ديگر نگران هزينه آنلاين بودن خود نخواهد بود.

مشترکان همراه اولي GPRS خود را فعال کنند
مشترکان سيمکارتهاي دائمي و اعتباري همراه اول براي استفاده از سيستم GPRS بايد به سايت اينترنتي اين شرکت به آدرس www.mci.ir مراجعه کرده و در قسمت تنظيمات GPRS با انجام چند مرحله گوشي خود را براي استفاده از اين سرويس فعال کنند.

خدماتي که به مشترکان همراه اول از طريق سرويس GPRS ارائه مي شود شامل استفاده از پست الکترونيکي و دسترسي به سايت‌هاي اينترنتي و دريافت فايل برروي گوشي موبايل است.

براي فعال سازي GPRS مشترک بايد به تکميل فرم الکترونيکي ثبت ‌نام بپردازد و اطلاعات شخصي خود شامل نام، نام خانوادگي و شماره کد ملي، اطلاعات تماس شامل، شماره تلفن همراه و پست الکترونيکي را از طريق فرم موجود وارد کند.

نشاني پست الکترونيکي که وارد مي‌شود همان نشاني است که پس از فعال شدن سرويس براي اطلاع‌رساني به مشترک از آن استفاده خواهد شد که پس از تکميل اين فرم و ارسال اطلاعات به سيستم، پيامي در مرورگر به وي نشان داده مي‌شود و مشترک را ملزم به فعال سازي GPRS روي گوشي مي کند.

در مرحله بعدي فعال سازي که مربوط به تنظيم گوشي خواهد بود از طريق لينک ارسال تنظيمات گوشي با وارد کردن شماره تماس و انتخاب نوع و مدل گوشي از سوي کاربر، تنظيمات لازم از طريق پيامک براي متقاضي ارسال مي‌شود.

امکان ارسال تنظيمات براي همه گوشي‌هايي که توانايي دريافت تنظيمات از طريق شبکه را دارند در اين بخش وجود داشته و ساير گوشي‌هايي که اين توانايي را ندارند بايد به طور دستي و مطابق با راهنماي موجود تنظيم شوند.

همراه اول پس از دريافت درخواست مشترک، تنظيمات مربوط به گوشي را در قالب يک پيام کوتاه براي وي ارسال مي کند که تنظيمات GPRS پس از بازکردن پيام و زدن کد 1234، به طور خودکار در گوشي مشترک قرار خواهد گرفت و مشترک با ارسال مدل گوشي بصورت انگليسي به شماره 8008 تنظيمات GPRS را مي تواند دريافت کند.

چنانچه به هر دليل اين کار با مشکل مواجه شود، ابتدا لازم است مشترک درخواست خود را تکرار کند و در صورت عدم موفقيت مجدد بهتر است‎‎‎‎‎‎‎‎ با مرکز پاسخگويي همراه اول به شماره 09990 ‎‎‎‎‎‎‎‎ براي حل مشکل تماس گرفته سپس تنظيمات را به صورت دستي در گوشي خود فعال کند.

مشترکان ايرانسلي GPRS خود را فعال کنند
به گزارش مهر، ارسال تنظيمات GPRS براي مشتريان ايرانسل بسيار آسان بوده و تنها از طريق پيام کوتاه ارسـال مي شود. به اين معني که مشترک چنانچه تاکنون پيام کوتاه حاوي تنظيمات را دريافت و يا ذخيره نکرده است بايد کد دستوري *130*3*5# [Yes/Ok] را شماره گيري کرده تا اين اطلاعات را دريافت کند.

پس از دريافت پيام کوتاه حاوي تنظيمات، مشترک بايد آن را در گوشي ذخيره (save) کند تا تنظيمات GPRS به گوشي منتقل شود. چنانچه گوشي مشترک داراي قابليت استفاده از GPRS باشد اين سرويس براي وي فعال خواهد شد و براي تمامي مشترکان سيمکارتهاي دائمي و اعتباري ايرانسل هم کارآيي خواهد داشت.

مشترک براي دسترسي به اينترنت پس از آنکه از تنظيمات گوشي خود مطمئن شد و علامت اتصال به شبکه GPRS (يک علامت G يا يک مثلث برعکس در کنار علامت آنتن) بر روي صفحه موبايل وي ظاهر شد، مي تواند با انتخاب مرورگر (WAP/ Web browser) در منوي گوشي خود و سپس وارد کردن آدرس اينترنتي (URL) به شبکه جهاني اينترنت دسترسي پيدا کنيد.

توجه به اين نکته نيز ضروري است که اين مرورگر (browser) در اغلب گوشي ها با علامت "کره زمين" نشان داده شده است.

هزينه استفاده از GPRS چقدر است؟
بطور کلي حجم داده ها براساس بايت سنجيده مي شود به طوريکه به هر 1000 بايت يک کيلوبايت (KB) و به هر 1000 کيلوبايت يک مگابايت (MB) مي گويند. با اين توضيح کاربران کافي است تا تعداد بايتهايي که ارسال يا دريافت کرده اند را در تعرفه ها ضرب کنند تا در هر لحظه هزينه استفاده از اينترنت موبايل خود را محاسبه کنند. کارکرد ديتاي کاربر شامل تمامي اطلاعاتي خواهد بود که توسط کاربر يا به صورت خودکار از گوشي، رايانه دستي يا لپ تاپ ارسال و يا دريافت مي شود.

سرويس اينترنت همراه اول به ازاي هر کيلو بايت تبادل اطلاعات با تعرفه هاي 8 ريال در زمان پيک ترافيک يعني از 8 صبح تا 23 شب و زمان غير پيک از 23 الي 8 صبح و روزهاي تعطيل 2 ريال محاسبه مي شود.

نرخ ارسال و دريافت ديتا از طريق GPRS ايرانسل نيز در ساعات اوج مصرف 7 ريال و براي ساعات کاهش مصرف 2 ريال خواهد بود.
تبیان